Vanmorgen vroeg opgestaan om in alle rust te starten met een kopje koffie en een inspirerend boek. Wat gaat de tijd ’s morgens toch snel… Het is uiteindelijk weer gelukt om onze vier kinderen met een volle buik, schone toet en een dikke knuffel naar school te laten gaan. Inmiddels zit ik met een koffietje achter mijn computer. Een van de dingen waar ik dankbaar voor ben is, dat we binnen Bzzzonder zo’n veilig werkklimaat hebben. We
worden uitgedaagd om ons te ontwikkelen, uitdagingen aan te gaan, te denken in mogelijkheden, altijd het kind centraal te stellen, onze voelsprieten te volgen en meer. Maar altijd in de wetenschap dat jouw leidinggevende vierkant achter je staat. Met deze gedachten ga ik vandaag weer lekker aan de slag.
Vanmorgen zijn mijn support collega’s naar een interne training “Effectief leiderschap” en bewaak ik samen met een aantal andere coaches het fort. Ik hou van de verschillende telefoongesprekken die binnenkomen. Dit behoort normaal niet tot mijn takenpakket, dus des te leuker dat ik vanmorgen heel bewust mijn agenda hiervoor heb vrij gepland. De diversiteit aan telefoontjes doet me weer beseffen hoe wij de afgelopen jaren zijn meegegroeid met de behoefte en interesses van de kinderen & volwassenen die we dagelijks mogen ontvangen. Van voetbaltoernooi, prille zwangerschap, kinderfeestje, logeerweekend, tot trakteren op de groep; er komt van alles voorbij als je de algemene telefoon opneemt. Ik word hier zo blij van!
Nu hopen dat ik ook een aantal gesprekken kan uitwerken van de afgelopen week. Als ik kijk naar het overzicht van welke gesprekken ik vanmorgen wil uitwerken, maakt mijn hart een sprongetje! Wat is het goed om regelmatig stil te staan bij de waardevolle gesprekken die ik mag hebben met collega’s. Hoe je puzzelstukjes in elkaar ziet vallen wanneer je een periode een collega mag coachen. Om te zien dat medewerkers opstaan wanneer hun collega’s dat nodig hebben. Dat vacatures steeds meer intern ingevuld kunnen worden. Dat een collega die haar baan heeft opgezegd, toch gebleven is en nu onmisbaar is bij de een op een begeleiding van een kindje met een grote zorgvraag en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zijn er dan nooit uitdagingen of teleurstellingen? Natuurlijk wel, maar in alles staat . Dan kan het wel eens zijn dat wij als Bzzzonder een minder leuke beslissing moeten nemen, maar ook daarin zien we meestal dat wanneer deuren dichtgaan er ook weer nieuwe passende deuren opengaan.
Mijn gedachten gaan nog even terug naar gisterenavond toen ik gedoucht op de bank zat na een uur Bzzzonder Fitcamp en nog even mijn telefoon checkte. Een van onze collega’s had een ontroerend stukje op instagram geplaatst waarin ze Kindercentrum Bzzzonder had getagd. Ze Bzzzonder voor de ruimte die wij haar hebben gegeven in haar zoektocht en herstel. Voor ons zo vanzelfsprekend, maar voor haar zo bijzonder. Dat maakt
mij dankbaar en trots. Wanneer je vervolgens ook nog een appje krijgt van een oud collega die vrijwilligerswerk bij Bzzzonder heeft gedaan in een voor haar hele intense periode, dat ze nu een kindje mogen verwachten nou dan kun je mij opvegen hoor! Ik voel mij een bevoorrecht mens. Dat ik deel uit mag maken van Bzzzonder waar ieder kind en ieder mens centraal staat. Waarbij we iedere dag het welzijn van onze medewerkers centraal hebben staan.
Liefs Jantine
